Carnavalsdagboek van een mama | Mamablog met humor

Alaaf, het was weer gezellig tijdens Carnaval! Ik realiseer me dat het carnavalsfeest nog niet helemaal is afgelopen, maar voor deze mama is het na twee nachten en een middag wel genoeg geweest.

Zoals jullie misschien in mijn vorige blog Carnaval met kids hebben gelezen, ging ik vroeger stug door met feesten tot en met dinsdag, maar dat had ik nu niet overleefd. 
Het was sowieso een openbaring om na enkele jaren ook 's nachts weer met Carnaval op pad te gaan. In de afgelopen drie dagen heb ik het volgende geconcludeerd:

3 mama's tijdens het indrinken 

1. Carnavalpakjes zien er nooit -maar dan ook nooit - uit als op de verpakking 

In ieder geval niet bij vrouwen die een kind hebben gebaard (Doutzen Kroes uitgezonderd). 
Want of te weinig ruimte bij de boobies of te veel ruimte bij de heupen, waardoor deze nog groter lijken dan ze al waren. 

a

Vijf veertigers in onze oude stamkroeg

2.Een groepsselfie maken zonder wallen of rimpels is een hele opgave, met alleen maar 35-plussers in de groep. 

Gelukkig was iedereen na een stuk of 20 fotomomentjes tevreden en werd er algemeen toestemming verleend om foto's op Facebook, Instagram en o ja deze blog te delen (dat laatste weet ik niet helemaal    zeker ;)

  3. Dat Carnaval kan leiden tot (o, zo leuk) puberaal gedrag

En dan bedoel ik natuurlijk het gezamenlijke indrinken, schminken, nagels lakken, tutten, outfits kiezen en het hiervoor genoemde selfies maken in veelvoud.
Als echte tieners werden we netjes voor de deur van de kroeg afgezet. 's Nachts om half vier belde ik mijn eigen vent uit bed voor een lift naar huis (Geen taxi te vinden in Goirle. Waar waren toch al die taxichauffeurs uit Rotterdam, Den Haag en Arnhem die in het Brabantse land hun zakken gingen vullen?*).  Kortom een flashback naar toen ik 16 was en nog thuis woonde. Thanks pap, voor het vele halen en brengen. 

4. Dat het uitdelen van zeepjes aan kids tijdens de optocht geen goed idee is. 

In onze groep waren er maar liefst 3 overenthousiaste jongetjes die het pakje aanzagen voor een lekker stukje witte chocolade en dus spontaan bellen begonnen te blazen. De verplichte lepel pindakaas deed gelukkig zijn werk (tip van de huisartsenpost). Media Markt Tilburg heeft in ieder geval mijn stem niet gekregen.

De kids in de keuken tijdens de optocht -up to no good-

5. Dat ik echt niet meer zo goed tegen alcohol kan

En dat terwijl ik het bij wijn heb gehouden met zelfs wat frisjes tussendoor. Viel nog slechter dan de mix van bier, wijn, jägermeister, flügel, goldstrike en o ja, wodka-red-bull die ik vroeger moeiteloos tijdens carnaval naar binnen klokte. (Sorry pa en ma, voor mijn standaard antwoord dat ik echt maar drie wijntjes op had :-)) 

6. Dat ik inmiddels echt - maar dan ook echt- heel oud ben. 

Circa 70% van de mensen die ik 's avonds in de kroeg tegenkwam had ik zelf kunnen baren. En dan zelfs nog op een hele respectabele leeftijd van 24 of zo.
En kan iemand mij vertellen wat er ook al weer zo leuk was om met zijn allen op een klutje gepropt in de kroeg te staan? Afgezien van de lekkende biertjes, botsende zwetende lijven en hitte dan.

7. Dat gratis drank een gepasseerd station is. 

Samen met mijn eigen roze konijn

Twintig jaar geleden moesten we de mannen en daarmee ook de gratis biertjes van ons afslaan. En als graag geziene gasten in onze stamkroeg kregen we regelmatig wat van de barmannen toegeschoven. 
Naiëf als we toen waren, vonden we het allemaal heel gewoon. Net zo als dat het nu heel gewoon is dat we onze drankjes allemaal zelf afrekenen, En dat we niet meer als prooi worden gezien door het gros van de jagende mannetjes.(Nou ja op die ene na dan, met een MILF-fantasie of gewoon contactlenzen vergeten).

8. Dat de rol die alcohol voor ouders vervuld, ook vervuld wordt door snoep voor kinderen. 

Een carnavalsfeestje bij de optocht moet toch ook een feest voor de kinderen zijn? En dus was de chips, snoep en Capri-sun in ruime hoeveelheden voor onze bloedjes beschikbaar (met dank aan Sjoerd en Inge). Die daar gretig misbruik van maakten. Resultaat: een stuk of tien rondrazende en springende kids, high van de suiker. 
Net als hun moeder zijn die van mij niet gezegend met een sterke maag. En dus werden we 's nachts wakker van een heel zielig klein meisje dat in haar bed moest overgeven. Maar gelukkig deed een warme douche en schoon beddengoed wonderen.

Eindconclusie: het waren drie hele gezellige dagen! 
Ik weet niet of ik met Carnaval 's nachts weer de kroeg in zou duiken. Maar om hetzelfde ritueel met de meiden volgend jaar te herhalen lijkt me een strak plan. In de middag dan.

Lees: lekker veel ruimte om te dansen en meer mensen van "onze" leeftijd. Soort zoekt soort toch. En bovendien kunnen we lekker op tijd naar bed. Gaan we  's ochtends ook niet meer zo stuk als de kids op ons bed springen.  

* Zie artikel "Vechten tegen broodroof chauffeurs 'van buiten', Algemeen Dagblad, 28 februari 2017