zondag 17 februari 2019

Een konijnen sprookje







Sinds een week of drie is ons gezin uitgebreid met twee nieuwe familieleden: konijntjes Spiky en Paasei.
Deze laatste naam is hoogstpersoonlijk verzonnen door mijn zesjarige dochter. Ze had eerst twee nog mogelijk ergere namen in gedachten: "Oreo koekje" of "Poep Emoji". Gelukkig konden haar daar nog vanaf brengen. Dus Paasei it was.


"Ik vind je lief" in konijnentaal

Mijn vriend knutselde van sloophout een heus konijnenhok in elkaar waar die twee kleintjes zich opperbest in konden vermaken. Om te zorgen dat de bunnies een beetje tam bleven, haalden we ze iedere dag naar binnen om ze uitgebreid te knuffelen (en daarna het spoor van poepjes op te zuigen)
En het moet gezegd worden, het waren echt lieve beestjes. Ze likten zelfs aan mijn oor en neus. En dat betekent in konijnentaal dat ze je echt heeeeeeeeel lief vinden.


Een vermist konijn

So far so good. Kindjes haalden de konijntjes te pas en onpas uit het hok. Onderste deel hok was niet op een normale manier dicht te doen, dankzij de niet zo briljante constructie van mijn lief.
Hok open, poort open, mama die even niet oplet en dus: konijn weg.  Paniek alom. De jongste die hartverscheurend begint te huilen.

Zoektocht

Papa en mama starten ten een zoektocht en op social media wordt het konijn als vermist opgegeven. Buren en achterburen worden lastig gevallen met de vraag of ze een wit konijn in de tuin hebben gezien. "Nee mevrouw, alleen maar bruine."

Huilende kinderen

Papa besluit de zoektocht te staken. Mama besluit nog één poging te wagen. Er zullen best wat buurtbewoners raar hebben opgekeken toen ze iemand: "Paasei, paasei waar ben je, kom eens naar het vrouwtje" hoorden roepen.
Uiteindelijk kwam ik verslagen terug om vervolgens twee huilende meisjes op papa's knie te vinden. Ik kreeg het zelf ook even te kwaad bij de gedachte dat Paasei ergens moederziel alleen in de kou zou moeten overnachten.

Papa op de fiets

Omdat papa's niet tegen huilende meisjes kunnen, besloot mijn lief nog een keer een laatste poging te wagen op de fiets. En warempel, een klein wonder gebeurde. Net toen mijn schatje nog een rondje fietste, zag hij in zijn ooghoeken een klein konijntje in het gangpad stilstaan. Hij probeerde hem te pakken maar de rakker was 'm te snel af en schoot tussen twee schuttingen door. Maar na - nog maar een keer - aan te bellen bij meerdere achterburen, had ik 'm te pakken. Veilig in mijn armen.


Lieve Paasei

Lieve Paasei, we laten je nooit meer gaan. Het onderste gedeelte van het hok blijft voortaan dicht, zodat we zeker weten dat we nog heel lang van je kunnen genieten.

woensdag 22 maart 2017

Opvoeding volgens het 4S-model

Opvoedtechnieken die werken
Volgens mij ben ik een redelijk relaxte moeder qua opvoeding. Ik wordt niet snel boos en heb niet veel regeltjes. Maar er zijn een paar dingen die ik niet tolereer: Slaan, schreeuwen, schelden en slopen, oftewel het 4S opvoedmodel.

Voorbeeldige kinderen

Volgens mij werkt het goed, want tot nu toe kan ik mijn kinderen overal mee naar toenemen. In een vreemde omgeving zijn het zelfs soms voorbeeldige kinderen. Thuis hebben ze meer last van wisselende momenten.

Haat-liefde verhouding

Zoals bij de meeste zusjes hebben mijn kids een haat-liefde verhouding. Soms zijn ze elkaars beste vriendinnen en gunnen ze elkaar van alles. Vandaag liet mijn oudste haar jongere zusje telkens winnen met een renspelletje. 

Gisteren had ze een brief aan haar zusje geschreven: "Lief zusje, jij bent mijn allerliefste zusje. Ik vind het heel leuk om met jou te spelen. Ik vind jou heel lief en heel mooi. Zusje, je bent net een prinses. Zusje, vind jij knuffeltjes heel leuk? Jij bent de allerliefste zus van de hele wereld." 
Toen ik samen met de oudste de brief aan de jongste voorlas, moest deze bij ieder regel grijnzen en keek ze heel verliefd naar haar grote zus. Tenslotte gaf ze haar grote zus een dikke welgemeende kus. 


Samenspannen tegen mama

De jongste is op haar manier ook heel lief voor haar zus. Als ze een snoepje krijgt, vraagt ze ook altijd een snoepje voor haar grote zus. Ze bewondert haar en doet ook alles na. 

Samenspannen tegen mama kunnen ze ook als de beste. Het begint meestal met het gefluister van de oudste in de kleinste in haar oor, waarna ze heel hard moeten lachen. Vervolgens komt de kleinste met een uitspraak, geheel ingefluisterd door de oudste: "Mama, jij bent een poepscheet" (poep en plas doen het altijd goed bij de gemiddelde 4 jarige). 

Uiteraard is de pret niet compleet als mama niet net doet alsof ze heel geschokt en boos is. Dus op zulke momenten speel ik de rol van boze moeder met overgave. 

Opvoedregel 1: Niet slaan

opvoeden knijpen krabben

De wederzijdse liefdesbetuigingen komen frequent voor maar zijn helaas van korte duur. Voordat je het weet slaat de vlam in de pan en wordt er geschreeuwd. Als de ruzie dan nog niet beslecht is, wordt er met dingen gegooid en geduwd. 

Vooral de jongste heeft de neiging om het speelgoedje dat ze op dat moment in haar hand heeft naar haar oudere zus te gooien. Om een of andere reden belandt dat speeltje altijd op de plek daar waar het het meest zeer doet. 

Ook knijpen en krabben is een geliefde hobby van de kleinste. De oudste houdt het liever eenvoudig: slaan of duwenIn dit soort gevallen moet de dader op de gang en nadenken over wat ze heeft gedaan. Ze mogen pas weer uit de gang als ze hebben nagedacht, hun schuld erkennen en "sorry" tegen hun zusje zeggen met een kusje erbij. 

De jongste zegt altijd met een stralend gezicht "sorry". De oudste is wat nukkiger en stamelt een wat minder gemeend "sorry" uit. Daarna is alles weer vergeven en vergeten, totdat de volgende crisis zich aandient.

Opvoedregel 2: Niet schreeuwen

hoe omgaan met schreeuwen kind
Schreeuwen is de specialiteit van mijn oudste. Als ze iets niet mag of als iets niet meteen gebeurt begint ze met dreigen. "Nou, dan vind ik jou niet meer lief" is haar geliefde uitspraak. 

Wanneer mama vervolgens zegt dat dat dan maar zo is, wordt er aan toegevoegd dat ik haar nooit meer naar school mag brengen. 

Ook dat vindt mama niet zo'n erge uitspraak.  Sterker nog: ik zou haar er graag aan houden. Het betekent namelijk een heel half uur langer dat ik in mijn bed kan doorbrengen. 
Als haar uitspraken niet blijken te werken wordt ze kwaad en begint ze met schreeuwen. Daar word ik niet vrolijk van, dus voilà mevrouw mag weer naar de gang. Vol drama stort ze zich daar op de vloer en begint ze hartstochtelijk te huilen. 

Na vijf minuten stapt ze weer vrolijk de kamer binnen alsof er nooit iets gebeurd is. Een simpel "wat mag je niet en wat zeg je dan" volstaat om haar kleine stemmetje de gewenste woorden te laten zeggen. Kus erop en alles is weer goed. Ze gaat weer verder met spelen of knutselen om vijf minuten later terloops te melden dat ik de liefste mama van de hele wereld ben.

Opvoedregel 3: Niet schelden

niet schelden opvoedtechniek
Op het schoolplein pikken mijn kids regelmatig wat woorden mee. De eerder vermelde "poepscheet" horen we regelmatig. Ook "schetenbol" heb ik de revue horen passeren. 
Om dit soort scheldwoorden moet ik alleen maar lachen. Ik gebruik ze trouwens regelmatig als koosnaampje voor mijn lief. 
Maar toen mijn dochter een keer spontaan GVD uitriep, wist ik niet hoe snel ik haar op de gang moest zetten

Het is een klein wonder dat mijn kids niet meer scheldwoorden in hun vocabulaire hebben. Mijn favoriete zijn: Fucking hell, klote en kutje. 

In mijn vorige job hebben ik en mijn twee mannelijke kamergenoten ooit een keer geturft wie de meeste scheldwoorden gebruikte. Je raadt het al, ik won met glans.

Opvoedregel 4: Niet slopen

stuk maken slopen kapot maken kind
Slopen is de specialiteit van mijn jongste. Haar sloopwoede richt zich vaak op de knutselwerkjes van haar zus. Zij werkt daar met bloed en zweet aan, maar vergeet vaak om het kunstwerk buiten het grijpveld van haar zusje te houden. Als ze ontdekt dat haar kunstwerk aan gort is, springen de tranen in haar ogen en begint ze te schreeuwen
Hier ontstaat een dilemma. Immers hanteer ik een zero tolerance policy wat betreft slopen en schreeuwen,  maar wat als de ene sloopt terwijl de ander schreeuwt? Dan ga ik over op het fifo-systeem. First in, first out in logistieke termen, in opvoedkundige taal: wie het eerst begint, gaat naar de gang. 
Helaas is ook dit systeem niet waterdicht want ook de zwaarte van de overtreding bepaalt de strafmaat. Mocht mijn oudste dochter na het gesloopte knutselwerkjestrauma besluiten haar zus een goed pak slaag te geven, kan ik haar natuurlijk niet ongestraft haar gang laten gaan. Gelukkig hebben we in dat soort gevallen de bovenverdieping nog. 

maandag 20 maart 2017

Swimming practice hell | Funny Mommy Blog

swimming lesson frustration
Any parent with children of four years old and older will recognize this: The hell that's called swimming practice.
There is no subject that evokes so many general frustration with parents as swimming lessons. Which has several reasons.

Swimming practice frustration 1: impossible times

Swimming education often starts at the most inconvenient times. This means that you need to get your kids from school with turbo speed and then put them straight into the car up to be there on time.

swimming overwhelming heat

Swimming practice frustration 2: Chlorine air and overwhelming heat

Once arrived at the pool the familiar chlorine fumes move towards you. Not to mention the overpowering heat.

You rush quickly to the locker room to lift your child in her swimsuit or his swimming trunk (you will get it possible even warmer, because of all the yanking on clothes and the screech of an uncooperative child in a small booth. And oh yes, because of the turtleneck you've put on this morning without thinking straight).

Swimming practice frustration 3: Filthy canteens

Then with one hand you pull your child towards the swimming room while wiping the cold sweat from your forehead with your other hand. Fortunately, you've arrived just in time, mission accomplished.

After that you wander with your other child to the damp canteen (where everything seems to stick) to wait for your swimming child.

With a cup of lukewarm coffee and your phone, you have an hour to recover. At least if your non-swimming child cooperates and does not get a tantrum of boredom on the cafeteria floor.

swimming practice dripping hair

Swimming practice frustration 3: Damp bodies and dripping hair

When the swimming practice has ended it possibly gets worse. Again with sweat on your forehead and a towel ready in the swimming venue you wait untill your child finally comes out of the shower.

The child must be dragged back to the little booth where you attempt to rub your child as dry as possible, while wet hair is dripping chlorinated circles on your turtleneck.

You try to put the semi-wet warm legs of your daughter in a leotard as quickly as possible, because you want to go, get away from the heat and overpowering smell of chlorine. The child then freaks out because mommy is dressing her so roughly. Just a few more minutes more. Your kids hair needs to be blown dry, the coats have to be put on, and yes finally, you and your kids can go, go to some fresh air.


Thank god, swimming lessons have finished and we have survived (for this week).

De hel die zwemles heet | Mamablog met humor


frustratie zwemles
Iedere ouder met kinderen van vier jaar of ouder zal het herkennen: de hel die zwemles heet. Zelden is er een onderwerp op het schoolplein dat zoveel algemene frustatie oproept als de zwemles. En dat heeft meerdere redenen.


Zwemlesfrustratie 1: Onmogelijke zwemtijden

In de eerste plaats omdat de zwemlessen vaak beginnen op de meest onmogelijke tijden. Dit betekent dat je je kids in standje turbo uit school moet halen en direct in de auto moet proppen wil je er op tijd zijn. 


Zwemlesfrustratie 2: Chloorlucht en hitte


Eenmaal aangekomen bij het zwembad komen de vertrouwde chloordampen je tegemoet. Om maar niet te spreken van de allesoverheersende hitte.  

Je haast je snel naar de smalle kleedhokjes om je kind in zwempak of zwembroek te hijsen (en krijgt het mogelijk nog warmer, door al het gesjor aan die kleren en het gekrijs van een niet meewerkend kind, in een te klein hokje. En o ja, de coltrui die je 's ochtends zonder na te denken hebt aangeschoten).


Zwemlesfrustratie 3: Smerige kantine

zwemles cafetaria
Daarna trek je met de ene hand je kind richting de zwemzaal, terwijl je met de andere hand het klamme zweet van je voorhoofd veegt. Gelukkig, net op tijd, missie weer geslaagd.

Vervolgens slenter je met je andere kind naar de loeihete zwemkantine ( waar alles lijkt te plakken) om op je zwemkind te wachten. 

Met een bakje lauwe koffie en je telefoon heb je een uurtje om bij te komen. Tenminste als je niet-zwemmende kind een beetje meewerkt en niet ter plekke een woedeaanval van verveling op de smerige kantinevloer krijgt.



Zwemlesfrustratie 4: Klamme lijfjes en druipende haren

klamme lijfjes zwemles

Als de zwemles eenmaal is afgelopen wordt het daar waar mogelijk nog erger. Met wederom zweet op je voorhoofd en een handdoek in de aanslag wacht je in de zwemzaal tot je kind eindelijk onder de douche vandaan komt.  

Het kind dient weer meegesleurd te worden naar het kleine hokje, waar je zo goed en zo kwaad haar enigszins droog probeert te wrijven, terwijl natte haren chloorwaterkringetjes op je coltrui achterlaten. 

Je probeert de halfnatte warme beentjes van je dochter zo snel mogelijk in een maillot te hijsen, want je wil weg, weg uit de hitte en allesoverheersende chloorlucht

Je kind wordt vervolgens hysterisch omdat mama te ruw doet tijdens het aankledenNog even volhouden, kinderharen provisorisch droogföhnen, jassen aan en eindelijk weg, op weg naar de frisse lucht

Het is gelukkig voorbij en we hebben het weer overleefd (voor een week dan).


zaterdag 18 maart 2017

Goodbye three, hello two: the dilemma of family planning | Funny Mommy Blog

Family planning method
Are we going to stick to our two kids or are we having a third child? This question is asked by my love and myself quite regularly. And maybe you ask yourself the same question.

About one thing regarding the family planning issue my boyfriend and I were sure: if we wanted a third child, we had to move quickly. At my age of forty there is not much time left.


Doubts about having a third child

My thoughts about having a third child are fluctuating constantly. The proportion is about 40 to 60, but unfortunately it flips every time. When I have a newborn baby in my arms, my hart melts and I immediately think: Just one more then!

poopy diapers
On other days I relive my pregnancies (vomiting for over six months, three times a day) with as a piece de resistance the long long hours of giving childbirth.
Also, I still remember all the sleepless nights, the crying and of course the poop diapers. Then of course there was such a thing as the possibility that this time we wouldn't be so lucky to have a healthy son or daughter. What difficult choices would we have to make?

Our busy schedule (we are two entrepreneurs) and the limited space in our house doesn't help. And after four years with two kids, I finally feel that our family works and I have just enough energy to handle things. Obviously, these are arguments that we can do something about, but the question remains whether we want to.

Little by little I've started saying goodbye to the idea of three.

Saying goodbye


sorting baby clothing
That's why I started sorting out all the baby clothes my youngest no longer fits. The best baby outfits I gave to a -soon to be a mom-friend. The rest I gave to the salvation army.

And yet .. there was still a voice in my head that if there would come a third child, I would just buy everything new. I had to anyway if it was going to be a boy (since I have two girls). Nonetheless, if it was a girl I would have no problem shopping for new baby clothes, since it is my favorite hobby.

In my second phase of an empty house is an empty head, the baby blankets, bed sheet and sleeping bags disappeared from our closets into another bag for the salvation army. They were gathering dust anyway since my two daughters sleep in a grow-up bed.

Having a puppy


third child or puppy
The third fase of saying goodbye was welcoming a puppy into our family.
Something small and cute to take care of, but with lesser impact than a child. But maybe my my fellow students at the puppy course will think differently about that.
The first month our puppy Sammie showed suspicious similarities with my childbed days. The only difference was that I had to remove poop from the floor instead of my daughters' bottoms.
The nightly puppy squeaking stayed limited to just one week. I wasn't affected by it anyway, because of my clever purchased earplugs.


Selling the expensive baby stuff

The final stage now truly begun. I photographed the carrycot, stroller and Maxi-Cosi are photographed and will be appearing in a few days on Ebay.com. Things that you won't buy lightly for a second time since the total cost is the equivalent of a sunny holiday.


The final moment has arrived: Farewell to number three and two, I really love you!

woensdag 1 maart 2017

Mommy is sick, four tips that buy you me-time | Funny Mommy Blog

mommyblog about being sick as a mom

After diarrhea, various colds and the flu had gotten the best of my two girls, I really thought I had a lucky escape this time. Even the national flu outbreak apparently had no effect on me.


This was until last Sunday. After a night of no sleep and staying on the couch because of continuous coughing (lying flat down was impossible), I had to conclude that those bastards me had finally gotten the best of me. And with bastards, I mean my kids' germs.

Because of all the bacteria, germs and viruses that are flying round at school my kids regularly have colds. This usually takes a day or two and then they run just as happily through the house as before.

If they infect me, I'll be less fortunate: the cold reveals itself directly as a flu or a respiratory infection and I need at least a week to recover.

But how does that work: recovering when you are a sick mom?

Before I had children, I spend my ill days lying on the couch occupying myself with:
a) watching TV;
b) reading a magazine;
c) taking a nap.

But when you have kids, family routine has to go one, even when you feel sick to your stomach.
You take care of your kids, you make dinner, do the ironing, fold the laundry and you let the dog out for a walk. Luckily there is another way?

How do you get sick time when you are a mom?

#Tip1: Ask for help


For some reason, we moms don't like to ask for help. Why? It makes your life a lot easier
So go and ask your own mom to bring along a hot soup (all patients eventually want their mommy, even when they ar forty). Before you know it, your mom will have cleaned the mess in your house in no time. And if you're really lucky, she will even do your ironing at her home.

Don't forget, your husband can cook too. He didn't die of starvation when he was living in his bachelor patch was he? Just saying.

#Tip2: Leave things as they are

Yes, I know, there are baskets full of dirty and clean laundry that need to be sorted and folded. And, yes, the attick can use a good vacuum cleaning. Who cares? You can do all these things when you are feeling better. It's that easy.


#Tip3: Plan playing dates for your children

I know you are crazy about your kids, but when you feel sick you don't need your kids hanging around making you crazy. A few texts in your mommynetwork can work miracles. Within minutes you have arranged playing dates for your loved ones. An additional advantage: You do not have to race to school with your sick face from hell to pick up your children.


#Tip4: Hurray for Netflix and the I-pad

Okay, we all know that too much TV and I-pad time is no good for your kids. However, in times of sickness, emergency breaks laws.
With a Netflix subscription you are sure you can play a cartoon at any give time. Or just hand them the I-pad, so they can decide all by themselves what they want to see. Buys you at least an hour of me time.

So you can take an extra nap on the couch getting all healthy again. You're welcome!!

And.....feeling better already?

An English funny mommyblog written by mamablogmethumor.nl. Did you like reading this? Please let us know on Facebook or Instagram. Read our latest blogs, quotes and oneliners.

Submit URL - Submit A Site

maandag 27 februari 2017

Carnavalsdagboek van een mama | Mamablog met humor

Alaaf, het was weer gezellig tijdens Carnaval! Ik realiseer me dat het carnavalsfeest nog niet helemaal is afgelopen, maar voor deze mama is het na twee nachten en een middag wel genoeg geweest.

Zoals jullie misschien in mijn vorige blog Carnaval met kids hebben gelezen, ging ik vroeger stug door met feesten tot en met dinsdag, maar dat had ik nu niet overleefd. 

Het was sowieso een openbaring om na enkele jaren ook 's nachts weer met Carnaval op pad te gaan. In de afgelopen drie dagen heb ik het volgende geconcludeerd:


carnavaloutfit voor mama
3 mama's tijdens het indrinken 

1. Carnavalpakjes zien er nooit -maar dan ook nooit - uit als op de verpakking 

In ieder geval niet bij vrouwen die een kind hebben gebaard (Doutzen Kroes uitgezonderd). 
Want of te weinig ruimte bij de boobies of te veel ruimte bij de heupen, waardoor deze nog groter lijken dan ze al waren. 


uitgaan met moeders in stamkroega
Vijf veertigers in onze oude stamkroeg

2.Een groepsselfie maken zonder wallen of rimpels is een hele opgave, met alleen maar 35-plussers in de groep. 

Gelukkig was iedereen na een stuk of 20 fotomomentjes tevreden en werd er algemeen toestemming verleend om foto's op Facebook, Instagram en o ja deze blog te delen (dat laatste weet ik niet helemaal    zeker ;)


  3. Dat Carnaval kan leiden tot (o, zo leuk) puberaal gedrag


En dan bedoel ik natuurlijk het gezamenlijke indrinken, schminken, nagels lakken, tutten, outfits kiezen en het hiervoor genoemde selfies maken in veelvoud.
Als echte tieners werden we netjes voor de deur van de kroeg afgezet. 's Nachts om half vier belde ik mijn eigen vent uit bed voor een lift naar huis (Geen taxi te vinden in Goirle. Waar waren toch al die taxichauffeurs uit Rotterdam, Den Haag en Arnhem die in het Brabantse land hun zakken gingen vullen?*).  Kortom een flashback naar toen ik 16 was en nog thuis woonde. Thanks pap, voor het vele halen en brengen. 


4. Dat het uitdelen van zeepjes aan kids tijdens de optocht geen goed idee is. 


In onze groep waren er maar liefst 3 overenthousiaste jongetjes die het pakje aanzagen voor een lekker stukje witte chocolade en dus spontaan bellen begonnen te blazen. De verplichte lepel pindakaas deed gelukkig zijn werk (tip van de huisartsenpost). Media Markt Tilburg heeft in ieder geval mijn stem niet gekregen.


kindercarnaval in de keuken
De kids in de keuken tijdens de optocht -up to no good-

5. Dat ik echt niet meer zo goed tegen alcohol kan

En dat terwijl ik het bij wijn heb gehouden met zelfs wat frisjes tussendoor. Viel nog slechter dan de mix van bier, wijn, jägermeister, flügel, goldstrike en o ja, wodka-red-bull die ik vroeger moeiteloos tijdens carnaval naar binnen klokte. (Sorry pa en ma, voor mijn standaard antwoord dat ik echt maar drie wijntjes op had :-)) 


6. Dat ik inmiddels echt - maar dan ook echt- heel oud ben. 


Circa 70% van de mensen die ik 's avonds in de kroeg tegenkwam had ik zelf kunnen baren. En dan zelfs nog op een hele respectabele leeftijd van 24 of zo.
En kan iemand mij vertellen wat er ook al weer zo leuk was om met zijn allen op een klutje gepropt in de kroeg te staan? Afgezien van de lekkende biertjes, botsende zwetende lijven en hitte dan.


7. Dat gratis drank een gepasseerd station is. 


carnavalsoutfit roze konijn
Samen met mijn eigen roze konijn
Twintig jaar geleden moesten we de mannen en daarmee ook de gratis biertjes van ons afslaan. En als graag geziene gasten in onze stamkroeg kregen we regelmatig wat van de barmannen toegeschoven. 
Naiëf als we toen waren, vonden we het allemaal heel gewoon. Net zo als dat het nu heel gewoon is dat we onze drankjes allemaal zelf afrekenen, En dat we niet meer als prooi worden gezien door het gros van de jagende mannetjes.(Nou ja op die ene na dan, met een MILF-fantasie of gewoon contactlenzen vergeten).


8. Dat de rol die alcohol voor ouders vervuld, ook vervuld wordt door snoep voor kinderen. 


Een carnavalsfeestje bij de optocht moet toch ook een feest voor de kinderen zijn? En dus was de chips, snoep en Capri-sun in ruime hoeveelheden voor onze bloedjes beschikbaar (met dank aan Sjoerd en Inge). Die daar gretig misbruik van maakten. Resultaat: een stuk of tien rondrazende en springende kids, high van de suiker. 
Net als hun moeder zijn die van mij niet gezegend met een sterke maag. En dus werden we 's nachts wakker van een heel zielig klein meisje dat in haar bed moest overgeven. Maar gelukkig deed een warme douche en schoon beddengoed wonderen.

Eindconclusie: het waren drie hele gezellige dagen! 

Ik weet niet of ik met Carnaval 's nachts weer de kroeg in zou duiken. Maar om hetzelfde ritueel met de meiden volgend jaar te herhalen lijkt me een strak plan. In de middag dan.

Lees: lekker veel ruimte om te dansen en meer mensen van "onze" leeftijd. Soort zoekt soort toch. En bovendien kunnen we lekker op tijd naar bed. Gaan we  's ochtends ook niet meer zo stuk als de kids op ons bed springen.  


* Zie artikel "Vechten tegen broodroof chauffeurs 'van buiten', Algemeen Dagblad, 28 februari 2017