Een konijnen sprookje

Sinds een week of drie is ons gezin uitgebreid met twee nieuwe familieleden: konijntjes Spiky en Paasei.
Deze laatste naam is hoogstpersoonlijk verzonnen door mijn zesjarige dochter. Ze had eerst twee nog mogelijk ergere namen in gedachten: "Oreo koekje" of "Poep Emoji". Gelukkig konden haar daar nog vanaf brengen. Dus Paasei it was.

"Ik vind je lief" in konijnentaal

Mijn vriend knutselde van sloophout een heus konijnenhok in elkaar waar die twee kleintjes zich opperbest in konden vermaken. Om te zorgen dat de bunnies een beetje tam bleven, haalden we ze iedere dag naar binnen om ze uitgebreid te knuffelen (en daarna het spoor van poepjes op te zuigen)
En het moet gezegd worden, het waren echt lieve beestjes. Ze likten zelfs aan mijn oor en neus. En dat betekent in konijnentaal dat ze je echt heeeeeeeeel lief vinden.

Een vermist konijn

So far so good. Kindjes haalden de konijntjes te pas en onpas uit het hok. Onderste deel hok was niet op een normale manier dicht te doen, dankzij de niet zo briljante constructie van mijn lief.
Hok open, poort open, mama die even niet oplet en dus: konijn weg.  Paniek alom. De jongste die hartverscheurend begint te huilen.

Zoektocht

Papa en mama starten ten een zoektocht en op social media wordt het konijn als vermist opgegeven. Buren en achterburen worden lastig gevallen met de vraag of ze een wit konijn in de tuin hebben gezien. "Nee mevrouw, alleen maar bruine."

Huilende kinderen

Papa besluit de zoektocht te staken. Mama besluit nog één poging te wagen. Er zullen best wat buurtbewoners raar hebben opgekeken toen ze iemand: "Paasei, paasei waar ben je, kom eens naar het vrouwtje" hoorden roepen.
Uiteindelijk kwam ik verslagen terug om vervolgens twee huilende meisjes op papa's knie te vinden. Ik kreeg het zelf ook even te kwaad bij de gedachte dat Paasei ergens moederziel alleen in de kou zou moeten overnachten.

Papa op de fiets

Omdat papa's niet tegen huilende meisjes kunnen, besloot mijn lief nog een keer een laatste poging te wagen op de fiets. En warempel, een klein wonder gebeurde. Net toen mijn schatje nog een rondje fietste, zag hij in zijn ooghoeken een klein konijntje in het gangpad stilstaan. Hij probeerde hem te pakken maar de rakker was 'm te snel af en schoot tussen twee schuttingen door. Maar na - nog maar een keer - aan te bellen bij meerdere achterburen, had ik 'm te pakken. Veilig in mijn armen.

Lieve Paasei

Lieve Paasei, we laten je nooit meer gaan. Het onderste gedeelte van het hok blijft voortaan dicht, zodat we zeker weten dat we nog heel lang van je kunnen genieten.